De Shetland Sheepdog, ook wel bekend als Sheltie, is een kleine herdershond afkomstig van de Shetland eilanden. Dit ras, dat vaak gezien wordt als de 'minicollie', is geen verkleinde versie van dat ras. Al hebben ze zeker wel invloeden van de Schotse Collie in zich. De originele Sheltie is een mix van de Keeshond waarna deze weer gekruist is met andere rassen waaronder inderdaad de Schotse Collie. Deze invloeden zijn tegenwoordig de dag af en toe nog steeds terug te zien in de Sheltie aangezien er zo nu en dan in een nestje zowel ‘te’ kleine als ‘te’ grote Shelties geboren kunnen worden.
De Sheltie werd in z’n beginjaren door boeren als werkhond gehouden. Dit kleine maar sterke hondje had een hoop taken op de boerderij. Van het in bijeenhouden van een kudde schapen tot het bewaken van het erf. Hun intelligentie en werklust hielp de Sheltie bij het uitvoeren van zijn taken en de vacht zorgde voor bescherming tegen de soms barre weersomstandigheden op de eilanden. Rond 1900 kreeg dit ras meer bekendheid en werd het ook steeds meer buiten de Shetland eilanden gezien. Maar het was niet eerder dan bijna 30jr later dat dit ras zijn eerste voetstappen op Nederlandse bodem zette. Het uiterlijk van de Sheltie is sinds zijn vertrek van de Shetland eilanden steeds belangrijker geworden wat tegenwoordig de dag ook goed terug te zien is in de prachtige uitstraling van dit ras.

Amerikaans VS Brits

Het uiterlijk van de Sheltie is een veel besproken punt binnen het ras. Er bestaan twee verschillende ‘soorten’ Shelties volgens de kenners, namelijk de Britse en Amerikaanse variant. Hoewel ze allebei zijn toegestaan wordt in Europa vaak de voorkeur gegeven aan het Britse type. Mijn persoonlijke voorkeur gaat echter uit naar het Amerikaanse type ofwel een mix van de types, wat ook terug te vinden is in mijn meiden.
Amerikanen staan bekend om een wat stevigere bouw dan hun Britse tegenhanger. Dit houdt zeker niet in dat ze per definitie groter in formaat zijn overigens. Hiermee wordt bedoelt dat de uitstraling door de stevige bone wat minder petit is en de uitdrukking in het gezicht wat voller oogt. Tevens hebben ze een wat andere vacht dan Britse Shelties. In karakter zijn ze echter hetzelfde en ook in algehele uitstraling blijft een Sheltie een Sheltie natuurlijk. Het is dan ook puur een kwestie van smaak.

De Sheltie tegenwoordig

De Sheltie tegenwoordig de dag is nog steeds een uiterst intelligent hondje dat graag voor z’n baas werkt. De werklust is gelukkig nog lang niet uit dit ras gefokt, en er zijn dus ook tegenwoordig de dag nog steeds Shelties die aan schapendrijven en dergelijke bezigheden doen.
Het ras staat bekend als een luidruchtig. Hier is zeker wel wat aan te doen, met veel geduld en training van jongs af aan. Echter is het wel iets waarmee rekening gehouden moet worden. Er zijn Shelties die zelden in hun leven blaffen, maar dit zijn uitzonderingen op de regel. Het ras heeft toch wel wat waakzaamheid als eigenschap en hier is het blaffen ook een onderdeel van.
Ook staan ze bekend om hun afwachtende houding. Ze kijken graag in eerste instantie de spreekwoordelijke ‘kat uit de boom’ voordat ze iets ondernemen en zijn niet gediend van opdringerige mensen en/of dieren. Toch merk ik wel dat door selectief fokken dat de Sheltie tegenwoordig de dag steeds vrijer zijn en lang niet meer zo afwachtend is als voorheen. Het afwachtende karakter van de Sheltie mag overigens niet verward worden met angst!
Van nature uit is de Sheltie een erg vrolijk en vriendelijk ras. Zodra ze iemand leuk vinden zullen ze dat ook zeker laten merken en hoewel het soms iets langer duurt voordat het ijs breekt, als ze eenmaal iemand in hun hart hebben gesloten dan zal diegene dat ook weten ook. Shelties hebben zelden een slecht humeur en zijn altijd in voor iets leuks. Ze kunnen ook lachen en met hun twinkeloogjes laten ze de baas graag zien wat deze voor hen betekend.
Shelties zijn absoluut niet de type honden die goed in een kennel gehouden kunnen worden! Ze willen niets liever dan hun baas plezieren en hun liefde uiten en dat doen ze het allerliefste lekker thuis op de bank op schoot. Het is ook een zeer gevoelig ras dat met een zachte hand opgevoed moet worden. Het opvoeden van een Sheltie is doorgaans zeer gemakkelijk al zijn er altijd uitzonderingen op de regel.
De werklust van een Sheltie moet zeker niet onderschat worden! Hoewel het hier om een klein ras gaat zijn ze erg actief en moeten ze wel goed beziggehouden worden. Sommige Shelties nemen genoegen met wat korte wandelingen en weinig uitdagingen gedurende de dag maar er zijn er ook die hier echt niet genoeg aan hebben. Door hun werklust is dit ras dus ook uitermate geschikt voor hondensporten. Ik heb al vele Shelties zien uitblinken in behendigheid, flyball, dogdance, treiball, hoopers en zelfs dogfrisbee! Thuis hebben Shelties ook graag een uitdaging dus het doen van intelligentiespelletjes in huis, balspelletjes in de tuin of balance oefeningen is naast de dagelijkse wandelingen zeker aan te raden. Het ras staat op nummer 6 van de lijst van ‘meest intelligente hondenrassen’ en dit is ook zeker te merken als je met een Sheltie naar de hondenschool gaat. Vaak leren ze veel sneller dan de gemiddelde hond en door hun leergierigheid vinden ze het geweldig om naar school te gaan. Cursussen volgen met een Sheltie is dan ook zeker aan te raden!

Conclusie

Al met al is een Sheltie een heel vriendelijk, aanhankelijk, sociaal en actief ras dat eigenlijk van alle markten thuis is. ’s Avonds gezellig dicht tegen je aan gedrukt op de bank (want echte knuffelhondjes zijn het ook wel hoor) en overdag in voor een flinke wandeling en leuke spelletjes! Het ras is op zich een gemakkelijk ras om in huis te hebben maar is zeker niet voor iedereen geschikt. Men moet bereid zijn tijd in de hond te stoppen want hoewel de Sheltie vanuit zichzelf niet veeleisend is doe je dit ras echt geen plezier met hele dagen alleen (maar) thuis zitten. Dit ras heeft uitdagingen nodig, en vooral ook heel veel liefde en vriendelijke woorden van de baas!